ေဒၚေစာျမပြင့္
တပ္ၾကပ္ႀကီးအေတြးေခါင္သည္
ထုူးသာ ဆယ္တန္းေအာင္ ကို ေအာင္ေတာ့ ဘာမွ ဂုဏ္ထူးေတြ ဘာေတြ မပါ ၊ တကယ္ေတာ့ ေအာင္ရံုေလး သာ ေအာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္၊ သို႕ေသာ္ သူ႕ ေမြးစား မိဘ မ်ားက သူ႕ကို တကၠသိုလ္ ေတာ့ ဆက္တက္ၿပီး ဘြဲ႕ေလး တခု ရေစခ်င္သည္၊ သူတို႕ ျမိဳ႕ေလး မွာ က ေကာလိပ္ မရွိ ေတာ့ ေကာလိပ္ေက်ာင္းရွိရာ ျပည္နယ္ျမိဳ႕ သို႕ သူ႕ကို သြားေစခဲ့သည္၊ ထိုျပည္နယ္ျမိဳ႕မွာ သူ႕ ေမြးစား အေမ၏ ညီမ အပ်ိဳႀကီး ေဒၚေစာျမပြင့္ ရွိသည္၊
အပ်ိဳႀကီး ေဒၚေစာျမပြင့္ မွာ အသက္ ၃၂ ႏွစ္သာရွိေသးၿပီး အိမ္ တလံုးလံုးမွာ သူႏွင့္ ခိုင္းတဲ့ေကာင္မေလး သန္းအိႏြယ္ ဆိုတဲ့ ၁၄-၅ ႏွစ္ အရြယ္ ေကာင္မေလး တေယာက္ပဲ ေနသည္၊ ဆိုေတာ့ ေနစရာက အဆင္ေျပ သည္။ အိမ္ တလံုးလံုး ဆိုေပမဲ့ ျခံဝန္း ႀကီး တခုထဲ မွာ အိမ္သံုးလံုး ေဆာက္ထားျခင္းသာ၊ သူတို႕ အိမ္က တထပ္ ေဘး အစြန္ဆံုးမွာ၊ အလယ္မွာ ကႏွစ္ထပ္ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ ႏွင့္ မိသားစု ေတြ ခေလး အငယ္ေတြလည္း ရွိသည္။ ေနာက္တဘက္က တထပ္အိမ္၊ လင္မယား တစံုတြဲ သာေနသည္။ အပ်ိဳႀကီး ေစာျမပြင့္က အဲဒီျမိဳ႕ မွာ အလယ္တန္းေက်ာင္း တေက်ာင္းရဲ႕ ေက်ာင္းအုပ္၊ အသားညိဳညိဳ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ဆံပင္အုပ္ေကာင္းေကာင္း၊ ဆံထံုး အႀကီးႀကီး နဲ႕၊ မ်က္ႏွာေခတ္တည္တည္ ေနတတ္သည္၊ သူ႕ ကို တူ တေယာက္ အေနျဖင့္ ေခၚထားေသာ္လည္း မ်က္ႏွာက ခတ္တည္တည္မို႕ ထူးသာက နည္းနည္း ေတာ့ လန္႕သည္၊ ထို႕ေၾကာင့္လည္း မ်က္ႏွာရေအာင္ အိမ္မွာ လုပ္စရာရွိတာ ေတြ သိမ္းက်ဳံဳးလုပ္သည္၊ ေရခတ္ ထင္းခြဲ၊ တခါတရံ ထမင္းဟင္း ခ်က္ျပဳတ္၊ ေစ်းသြား အစရွိသည္ တို႕ေပါ့၊ ထူးသာ မေရာက္ခင္က ဝယ္သံုးခဲ့ရသည့္ ထင္းတို႕ ေရ တို႕ အခုေတာ့ ပိုက္ဆံနည္းနည္း သက္သာ သြားသည္၊ အရင္ က တခါတေလ ထမင္းခ်ိဳင့္ ဆြဲစား ေသာ္လည္း အခု ထူးသာက ေစ်းဝယ္၊ ခ်က္ျပဳတ္ ကူညီသျဖင့္ ၊ သူတို႕ သံုးေယာက္ တလွည့္စီ လုပ္ၾကရာ ထမင္းဟင္း လည္း ကုန္က် သက္သာ လာရ၏။ ေစာျမပြင့္ လည္း ထူးသာ ရွိေနတာ သူ႕ အတြက္ ပိုအဆင္ေျပတာ ေတြ႕ရေတာ့ သေဘာက် ေနမိသည္။
ထူးသာ အတြက္က ေတာ့ ေနာက္ျပႆနာတခု ကို မရႈတ္ရေအာင္ ေရွာင္ေနရသည္၊ အဲဒါက သန္းအိႏြယ္၊ ဒီေကာင္မေလး က အပ်ိုဖ်န္း ဆပ္စလူး၊ ကိုယ္လံုးကေလး ကလည္း တစ္တစ္ ရစ္ရစ္ နဲ႕ မ်က္ႏွာဝိုင္းစက္စက္ မို႕ ထူးသာ က ေရာက္တာနဲ႕ သတိထားမိသည္၊ မိန္းမ အေတြ႕ အႀကံဳကလည္း ႏွစ္ေယာက္ႀကီးမ်ားေတာင္ ရွိၿပီ ဆိုေတာ့ ရ မည္ ဆိုတာ သိေနေပမဲ့ ၊သူ႕ အေဒၚကို ေၾကာက္ရေတာ့ မစျဖစ္ ေအာင္ ေရွာင္ေနရသည္၊ ဒါေပမဲ့ တအိမ္ထဲ ေနတဲ့သူေတြ ေလ ဘယ္ေရွာင္လို႕ လြတ္မလဲ၊ သူ႕ မ်က္ေစ့ေရွ႕မွာ ေတြ႕ေနရတာကလား၊ အိမ္ေနာက္ေဖး ထူးသာ ေရထမ္းထည့္ေနခ်ိန္ ေကာင္မေလး ထမိန္ရင္လွ်ားနဲ႕ ေရခ်ိဳး၊ အဝတ္ေလွ်ာ္ လုပ္ေနရင္ ျမင္ေနရသည့္ အသားစိုင္ေတြ၊ ထမိန္ေရစိုေအာက္က ေပါင္တန္ေလး ေတြ၊ မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ ထမင္းဟင္းခ်က္၊ မီးေမႊး၊ ေအာက္စလြတ္၊ ေျပာမယ္ ဆိုရင္ စာအုပ္တအုပ္စာ ေလာက္ ရမည္၊ ထားလိုက္ပါေတာ့၊ အပ်ိဳမေလး နံ႕တဲ့ အရြယ္၊ နဲ႕ တအိမ္ထည္း ေနရတဲ့ လူပ်ိဳ ေပါက္ရဲ႕ ဘဝကို ေတြးၾကည့္ ေတာ့ ဘယ္လိုေနမလဲ ဆိုတာ ၊ အျမဲတန္း အိပ္ယာထဲ မွာ ပုဆိုးကို ဟိုလွည့္ဒီလွည့္ အိပ္ရတာ ညတိုင္း ေပါ့၊ ေနာက္ေန႕ ဆို အဲဒီ ပုဆိုး ကို ေရလဲ လုပ္ခ်ိဳးပစ္လိုက္ရေရာ၊ အဟီး၊ အဲဒီ အပ်ိဳမေလး တင္မက ထူးသာ ရဲ႕ စိတ္ကူးထဲ ဝင္ဝင္လာတာက ေဒၚေစာျမပြင့္၊ သူက လည္း ေမြးစား အေမရဲ႕ ညီမ ဆိုေတာ့ ေသြးေတာ္တာ မဟုတ္၊ တကယ္ဆိုရင္ တစိမ္းပဲ၊ အပ်ိဳႀကီး ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း က ဖင္ႀကီးက နည္းတာႀကီး မဟုတ္ဘူး ကားစြင့္ေနတာ၊ ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာေလ့ရွိတဲ့ အပ်ိဳႀကီးဖင္ ဆိုတာ၊ အဲဒါမ်ိဳးေတြ လားမသိ၊ တခ်ိဳ႕ေတြက ဖင္သာ ကားတာ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္လိုပဲ၊ ေစာျမပြင့္ကေတာ့ လံုးၿပီး ေမာက္ထေနတယ္၊ ေကာက္တယ္လို႕ေတာင္ ေျပာလို႕ရမယ္၊ မတ္တပ္တည့္တည့္ရပ္ရင္ နငယ္ လို ျဖစ္ေနသည္၊ ရင္ အစံုကလည္း ထူးသာ ဆံုခဲ့ဘူးသည့္ မျမခိုင္ထက္ မသာရင္သာ ရွိရမည္၊ သိပ္ေတာ့ အကြာႀကီး မဟုတ္လွ၊ အိမ္ေနရင္း တခါတေလ ေရခ်ိဳးေခါင္းေလွ်ာ္ၿပီး သူ႕ရဲ႕ အုပ္ေကာင္းလွတဲ့ ဆံပင္ႀကီးကို ျဖန္႕ခ် အေျခာက္ခံထားရင္ သူ႕ တင္ပါးဆံုႀကီးေတြ ေပၚထိက်ေနတာ၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ကို ေဘးေစာင္းတို႕ ေနာက္ဘက္တို႕ ကေန တခါတေလ ထူးသာ တေယာက္ စာဖတ္ရင္း ကၾကည့္မိလို႕ ညီေတာ္ေမာင္ထၾကြလာ ၿပီး ကုလားထိုင္ေပၚက ေတာ္ေတာ္နဲ႕ ေတာင္ မထ နိူင္၊ အဲ လို အေျခအေန ေတြ ၾကားထဲ သန္းအိႏြယ္က ပိုဆိုးလာသည္၊ ထူးသာ ကို ပြတ္သီးပြတ္သတ္ လုပ္လာသည္၊ ထူးသာက ေရွာင္ေလ၊ ပိုသာဆိုးေလ လုပ္လာသည္၊ ထူးသာ ကလည္း အသက္၁၇-၁၈ လူပ်ိဳဖားဖား၊ ျဖစ္ေနၿပီ၊ ေနာက္ ေရခပ္၊ ထင္းေပါက္ လုပ္ေနရသည့္ အျပင္၊ တခါတေလ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႕ ေဘာ္လံုးေက်ာက္ ေလ့ရွိသည္၊ ဆိုေတာ့ လူက ေဘာ္ဒီေလး ဘာေလး ထြက္ေနၿပီ၊ တခါတေလ ေနာက္ေဘး မွာ သူ ပုဆိုးတိုတုိ ႏွင့္ အေပၚပိုင္း အကၤ် ီ ကၽြတ္နဲ႕ ေရျဖည့္ ေန တုန္း ေဒၚေစာျမပြင့္ က ေတြ႕ရင္ တခါတေလ ေငးၾကည့္မိေလ့ရွိသည္။ အပ်ိဳႀကီး စိတ္ထဲ မွာလည္း ဘာလိုလိုေလး ျဖစ္မိသလိုပဲ။
တေန႕ သူတို႕ ရြာနီး ခ်ဴပ္စပ္က ဘုရားပြဲ ကို သြားၾကသည္၊ အျပန္က်ေတာ့ သူတို႕ စီးလာသည့္ဘတ္စကား မွာ လူေတြ က်ပ္သိပ္ၿပီး ျပန္ပါလာၾကသည္၊ သိပ္မေဝးသည့္ေနရာမို႕ ေန႕ခ်င္းျပန္သြားျခင္း ျဖစ္ရာ၊ ျပန္လာေတာ့ ညေနေစာင္းေနၿပီ၊ ကားကလည္း ေဘးခံုတန္းႏွစ္တန္းသာ ရွိၿပီး အလယ္မွာ လူေတြ မတ္တတ္ရပ္လိုက္ၾက ရေသာ ကားျဖစ္သည္၊လမ္းကလည္း ၾကမ္းေတာ့ လူေတြ ဟိုယိမ္းဒီထိုးႏွင့္ျဖစ္ေနသည္၊ သန္းအိႏြယ္က ထူးသာႏွင့္ ေဒၚေစာျမပြင့္ၾကား မွာ ထိုင္သည္၊ ကား အေဆာင့္မွာ လူေတြ ေျမွာက္ေျမွာက္သြားရာ မွ သန္းအိႏြယ္၏ ေပါင္တလံုးက ထူးသာ ေပါင္တဘက္ေပၚ လာတင္ေနသည္၊ ေမွာင္ကလည္း ေမွာင္ေနၿပီ ျဖစ္ရာ၊ ထူးသာလည္း ဘယ္သူမွ မျမင္ပါဘူးေလ ဆုိၿပီး လြတ္ထားလိုက္၏၊ ေနာက္ ကားက ကုန္းဆင္းေတာ့ လူေတြ အကုန္လံုး ေရွ႕ကို တြန္းထည့္လိုက္သလို ျဖစ္သြားၿပီး သန္းအိႏြယ္ ေနရာေပ်ာက္သြားေတာ့၏၊ လူေတြက တေဟးေဟး တဟားဟား ဆူညံေနရာ ျပန္ေရြ႕ခိုင္းလို႕လည္း မရေတာ့ေျခ၊ သန္းအိႏြယ္ကို နင္ငါ့ေနရာထိုင္ ငါမတ္တပ္ရပ္လိုက္မယ္ ဆိုေတာ့လည္း ေျခခ်စရာေနရာ မရွိ၊ မထူးေတာ့ ဟု ဆိုကာ သန္းအိႏြယ္က ေဒၚေစာျမပြင့္ ေပါင္တဘက္ႏွင့္ ထူးသာ ေပါင္တဘက္ေပၚ မွ်ထိုင္သည္၊ ထူးသာ ႏွင့္ ေဒၚေစာျမပြင့္လည္း ေပါင္ျခင္းကပ္ေနၿပီး ထူးသာ၏ မာေနၿပီျဖစ္ေသာ ညီေတာ္ေမာင္က သန္းအိႏြယ္ ၏ ေပါင္ကို ပြတ္မိေန၏၊
ထူးသာ လက္ေမာင္းေတြကလည္း တခ်က္တခ်က္ ေဒၚေစာျမပြင့္ ႏိူ႕ႀကီးေတြ သြားသြားထိမိသည္။ ထူးသာ မေနႏိူင္ေတာ့၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ မျမင္ႏိူင္တဲ့ ဘက္က သူ႕လက္ဖဝါးက သန္းအိႏြယ္ ၏ ေပါင္ေတြေပၚေရာက္ေနၿပီ၊ လူေတြ ၾကပ္၊ ေမွာင္မဲ လို႕ ဘယ္သူမွ မျမင္ႏိူင္ေသာ္လည္း သန္းအိႏြယ္ႏွင့္ ထူးသာကေတာ့ သိေနသည္၊ ထူးသာ ရဲ႕ လက္က တေျဖးေျဖး သန္းအိႏြယ္ ေပါင္ ေပၚက မွ တဆင့္၊ ထမိန္အေခါက္ေအာက္ကို ဝင္ၿပီး ထမိန္အသား တလႊာ ႏွင့္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ ေလး ပဲျခားေသာ သန္းအိႏြယ္၏ အဖုတ္ေလးကို ပြတ္ေနမိၿပီ၊
သန္းအိႏြယ္ လည္း ေကာင္းေကာင္းသိသည္၊ သူ႕ အဖုတ္ကေလးက အရည္ေတြ ရြဲေနၿပီ၊ ကဲလိုက္တာဟု ေျပာခ်င္တာလား၊ ထူးသာလုပ္ေနတာ သူသိတယ္ လို႕ေျပာခ်င္တာလား မသိ၊ ထူးသာ လက္ဖ်ံကို သူ႕ လက္သည္းနဲ႕ လာဆိပ္သည္၊ ထူးသာ သူ႕ ပုဆိုးထဲ မွာ ၿပီးလုကာနီး မွာမွ သူတို႕ အိမ္ေရွ႕ လို႕ ကား ဆိုက္ လိုက္ရာ ကမန္းကတန္း တိုးဆင္း လိုက္ၾကရသည္။
ထိုညေနာက္ ပိုင္းမွာေတာ့ ထူးသာ မေရွာင္ေတာ့၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ လစ္ရင္ လစ္သလို သန္းအိႏြယ္ကို လက္သရမ္း သည္၊ အဆံုးစြန္ေတာ့ သူမလုပ္ရဲ၊ ေကာင္မေလးက ငယ္လည္း ငယ္သည္၊ သူက လူမိသြားလို႕ ယူရမည္ဆိုရင္လည္း မယူႏိူင္၊ သူ႕ဦးေႏွာက္ကို ဖ်စ္ညွစ္ၿပီး စဥ္းစားသည္၊ ေနာက္တခု က ေဒၚေစာျမပြင့္ က ထူးသာ မလာခင္ က သန္းအိႏြယ္ တေယာက္ထဲ အိမ္မွာ က်န္က်န္ ေနခဲ့ေတာ့ အိမ္ကို သိပ္ စိတ္မခ်၊ ေဘးအိမ္ မွ လူေတြကို အိမ္ကို ေစာင့္ၾကည့္ေပးဖို႕ မွာထား ခဲ့သည္၊ ထိုအိမ္မွ လူက မ်ားေတာ့ တေယာက္မဟုတ္ တေယာက္ေတာ့ ရွိေနသည္၊ အခု လည္း ေျပာလို႕ မရ ေစာင့္ၾကည့္ထားခိုင္းႏိူင္သည္ လို႕ ထူးသာ ေတြးမိေသးသည္၊ သို႕ေသာ္လည္း တဏွာေၾကာ ထလာေတာ့ အရဲစြန္႕သည္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ မရွိတဲ့ အခ်ိန္၊ အိမ္ ကို ေစာျပန္လာသည္၊ မိုးကလည္း မိုးတြင္း ဆိုေတာ့ ေဘးက အိမ္က လည္း ေတာ္ရံုဆို လွမ္း မျမင္ႏိူင္၊ သူတို႕ ေဒသ ကလည္း မိုးရြာၿပီ ဆိုရင္ သည္းႀကီးမည္းႀကီးကို ရြာသည္၊ ကမ္းရိုးတန္းေဒသ ဆိုေတာ့ မိုးေကာင္းသည္၊ တခါတေလ ေလျပင္းေတာင္ က် တတ္ေသးသည္၊ တရက္ ထူးသာ ေန႕ခင္းဘက္ အိမ္ျပန္လာ ေတာ့ သန္းအိႏြယ္ စာအုပ္ဖတ္ေနသည္၊
...ေဟာ ကိုႀကီး အေစာႀကီး ပါလား..
..ေအး ဒီေန႕ ေနသိပ္ မေကာင္းလို႕..အိႏြယ္ ဘာစာအုပ္ေတြဖတ္ေနတာလည္း...
...လြန္းထားထားေလ အကိုႀကီးရဲ႕ အရမ္းေကာင္းတယ္၊...
..ငါ အဲဒီစာအုပ္မ်ိဳးေတြ မႀကိဳက္ပါဘူးဟယ္..ငါ ေဆးေသာက္ဖို႕ ေရေႏြး တခြက္ေလာက္ ယူလာ ေပးစမ္း..
ထူးသာ က လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္ လိုလို ေလသံ ပံုမွန္ျဖင့္ လွမ္းေျပာရင္း သူ႕ အခန္းထဲ ဝင္သြားလိုက္၏၊ သန္းအိႏြယ္က ေနာက္ေဖးခန္းသြားၿပီး ခနၾကာေတာ့ ေရေႏြး ၾကမ္းတခြက္ျဖင့္ ထူးသာ အခန္းထဲ ဝင္လာ၏၊
...ဇက္ေၾကာေတြ တက္လိုက္တာဟာ ငါ့ ကို ဇက္ေၾကာနည္းနည္း ဆြဲေပးစမ္းပါ..
ေကာင္မေလး ကုတင္ေပၚ ေရာက္လာၿပီး ထူးသာ ပုခံုးေပၚ သူ႕လက္ကေလးေတြနဲ႕ ႏွိပ္ေပး လို႕ သိပ္မၾကာခင္ ထူးသာ လုပ္ငန္းစေတာ့သည္၊
..အို ..ကိုႀကီးကလည္း ဘယ္ေတြ ေရွာက္ကိုင္ေနတာ လဲ.
...နင့္ အသားေလးေတြက ေခ်ာမြတ္ေနတာပဲေနာ္..
..လြတ္ပါကိုႀကီးရယ္ မေကာင္းပါဘူး၊...
သန္းအိႏြယ္ ထူးသာ ကုတင္ေပၚမွာ၊ ထူးသာ အတင္း ေမြ႕ဖက္ နမ္းရႈံ႕ ရင္း သူ႕ တကိုယ္လံုးကို ေလွ်ာက္ကိုင္ေနေလၿပီ၊ အပ်ိုဳမေလး မွာ စိတ္က လည္း လႈပ္ရွားသည္၊ ေယာက္က်ားတေယာက္၏ အေပြ႕ အဖက္ ကိုလည္း မခံဖူးေတာ့ အေသြး အသားက ဆူပြက္လာသည္၊ သို႕ေသာ္လည္း အရမ္းေၾကာက္သည့္ စိတ္က ပိုမ်ားေတာ့ အတင္း ရုန္းကန္သည္၊ ထူးသာ တေယာက္၊ ႏိူ႕ကေလး ဖင္လံုးကေလး နည္းနည္း ဖ်စ္ညစ္ ရံုႏွင့္ ပါးေလး မ်က္ႏွာကေလး ကို တရံႈ႕ရံႈ႕ နမ္း လိုက္ရတာႏွင့္ ေက်နပ္လိုက္ရသည္၊ ေရာမ ၿမိဳ႕ကို တေန႕ထဲနဲ႕ တည္လို႕ မရ ႏိူင္ဘူး မဟုတ္လား၊ ေကာင္မေလး ရွက္ရွက္နဲ႕ သူ႕ အခန္းထဲက ေျပးထြက္သြားတာ ၿပံဳးၿပံဳးေလး နဲ႕ ၾကည့္ရင္း က်န္ခဲ့လိုက္သည္၊ ဒါက အစဦး အဝင္ေလ၊ ေနာက္ေတာ့ ျဖစ္လာမွာေပါ့၊ ဟုေတြးေနလိုက္မိ သည္။
ဒါေပမဲ့ မထင္မွတ္တာေတြက ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ရသည္။
အဲဒါကေတာ့ သန္းအိႏြယ္ တေယာက္ သူ႕ အေမ ေနမေကာင္းလို႕ ဆိုၿပီး သူတို႕ ရြာသို႕ ျပန္သြား ရျခင္းပင္၊ ခုေတာ့ ထူးသာ တေယာက္ ကုိယ့္ကို ကိုယ္ ေဒါပြ ေနမိသည္၊ လုပ္စရာ ရွိ လုပ္လိုက္တာ မဟုတ္ဘူး တခါထဲ ဇိမ္ဆြဲ ေနတယ္ လို႕ အျပစ္တင္ေနမိသည္၊
သန္းအိႏြယ္ ျပန္သြားၿပီး သံုးေလးရက္ အၾကာ၊
ထူးသာ အတြက္ မေမ့ႏိူင္စရာ ညတည၊ ၊ မိုးေတြ အရမ္းခ်လာသည္၊ မုန္တိုင္း ပဲ ဝင္မွာလား အဖ်ားခတ္မလား မသိ၊ ေလ ေတြက လည္း တဝုန္းဝုန္း၊ လွ်ပ္စီးေတြ လက္ လို႕၊ သူတို႕ အိမ္လည္း ယိမ္းခါေနသည္၊ တခ်က္တခ်က္ သိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲ၊
ေဒၚေစာျမပြင့္ ထူးသာကို သူ႕ အခန္းထဲ လာေနဖို႕ေခၚသည္၊ သူက မိုးႀကီးေလႀကီး အဲ လို လွ်ပ္စီး ေတြ လက္လွ်င္ ေၾကာက္တယ္ ဟု ဆိုသည္၊ ခါတိုင္း ဆိုရင္ သန္းအိႏြယ္ ရွိေနသည္၊ အခုေတာ့ သန္းအိႏြယ္ မရွိေတာ့ ထူးသာကို ေခၚထားသည္၊ ပထမေတာ့ ထူးသာက ကုတင္ေဘး က ပက္လက္ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ ၿပီး ေဒၚေစာျမပြင့္က ကုတင္ေပၚ လွဲေလ်ာင္းရင္း စာအုပ္ကိုယ္စီႏွင့္၊ ေခါင္းရင္းဘက္မွာ ဘက္ထရီအိုး ႏွင့္ခ်ိတ္ထြန္း ထားေသာ ၂ေပ မီးေခ်ာင္းေလး ျဖင့္ စာဖတ္ေနၾကသည္၊ လွ်ပ္စစ္မီးက ေတာ့ ထံုးစံ အတိုင္း ေန႕မွာလာၿပီး ညမွာ ပ်က္ေနၾကပင္၊ တခုေတာ့ ခတ္ေကာင္းေကာင္းပင္၊ အခု လို ေလႀကီးမိုးႀကီးက်လို႕ ဓါတ္ႀကိဳးေတြ ျပတ္က်လည္း ဓါတ္အား မရွိေတာ့ ဓါတ္လိုက္ေသမွာ ေၾကာက္စရာလို၊ ဟု ထူးသာ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ေတြးမိေသးသည္။
ေနာက္ေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္ က ကုတင္ေပၚ မွာ လွဲေလွ်ာင္း ရင္း ထူးသာကို သူနဲ႕ ပဲ အိပ္လိုက္ဖို႕ ေျပာရင္း တဖက္သို႕ လွည့္ၿပီး အိပ္ေနေလသည္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ကုတင္မွာ သူႏွင့္ သန္းအိႏြယ္တို႕ အိပ္ေနေသာ ကုတင္ျဖစ္သျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ျဖစ္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ ေလး က်ယ္ဝန္းပါသည္၊ ယိုးဒယား ဇာျခင္ေထာင္ အႀကီးပန္းေရာင္ ကို ေထာင္ထားသျဖင့္ အတြင္း ကို ထိုးယိုေပါက္ ျမင္ေနရသည္၊ ထူးသာက စာဖတ္ရင္း မွ ေဒၚေစာျမပြင့္ အိပ္ေနရာကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ရာ ေသြးနည္းနည္း ပူသြား၏၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ မွာ သူ႕ အေဒၚ ဆိုေသာ္လည္း ေသြးရင္းသားရင္း အေဒၚ လည္း မဟုတ္၊ ေနာက္ၿပီး အလယ္တန္းေက်ာင္းအုပ္ ဆရာမႀကီး၊ မို႕ ေဒၚေစာျမပြင့္ ဟုသာ ေခၚေနရေသာ္လည္း အသက္က ၃၂ ႏွစ္သာ ရွိေသးသည္၊ သူ႕ ပထမဆံုး ကာမကိစၥ အဝဝ ကို ဆရာ စား မခ်န္ သြန္သင္ျပသ ေပးခဲ့သူ ေဒၚျမခိုင္ထက္ ဆိုရင္ သံုးေလးႏွစ္ေလာက္ ငယ္ေသးသည္၊ ထို႕ အျပင္ ေဒၚျမခိုင္လို႕ ခေလး အေမ မဟုတ္၊ အလုပ္ၾကမ္း မလုပ္ဘူးသူ၊ အပ်ိဳႀကီး မို႕ အေတာ္ႏုသည္၊ အခု ထူးသာကို ေက်ာေပးၿပီး တေစာင္းေလး အိပ္ေနတာကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အညာေစာင္ ပါးပါးေလး ကို အေခါက္မေျဖပဲ ကိုယ္အေပၚပိုင္းမွာသာ ျခံဳထား သျဖင့္ ၊ေသးက်င္ေသာ ခါးကေလးက ေန စြံကား လံုးတင္း ထြက္ေနေသာ ေဒၚေစာျမပြင့္ ၏ တင္ပါးစိုင္ႀကီး မ်ားက ထူးသာ ကို လီးေတာင္လာေစခဲ့သည္၊ ထူးသာက ေဒၚေစာျမပြင့္ ၏ ဖင္လံုးႀကီး မ်ားကို ၾကည့္ရင္း၊ သူ႕ပုဆိုးခါးပံုစ ကို အသာေျဖကာ မာေတာင္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ သူ႕ ငပဲႀကီး ကို လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ လိုက္မိသည္၊ သန္းအိႏြယ္ ကို ဟိုတေလာက ကိုင္တုန္းက မာေတာင္ေနေသာ လီးႀကီး မွာ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ ျပန္မက် ပဲ ေဘာေအာင့္လာ သျဖင့္ ကြင္းတိုက္ ၿပီး ထုတ္လိုက္မွ သက္သာ သြားသည္ကို ျပန္သတိရ မိသျဖင့္၊ သူ အခုေတာ့ အိပ္ယာ မဝင္ခင္ အျပတ္ရွင္းလိုက္ဖို႕ စဥ္းစားရင္း၊ လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ထားသည့္ သူ႕လက္ဖဝါးေတြကို ငရုပ္သီး ေထာင္းသလို အေပၚတက္ ေအာက္ဆင္း ေျဖးေျဖးျခင္း ဇိမ္ယူကာ ပြတ္ေပးေနမိသည္၊ ထိုအခိုက္မွာပင္ ေဒၚေစာျမပြင့္က အိပ္ေနရာမွ လူးလိမ့္လိုက္ၿပီး အေနအထားျပင္ရင္း သူ႕ဘက္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လွည့္လာသျဖင့္ ကမန္းကတန္း သူဖတ္ေနေသာ စာအုပ္ျဖင့္ လီးႀကီးကို ဖိထားလိုက္ရသည္၊
...ဟဲ..ေကာင္ေလး မအိပ္ေသးဘူးလား ..ေတာ္ၾကာ မနက္ျဖန္ ဘက္ထရီ အားသြားသြင္းေနရအုန္းမယ္၊..
...ဟုတ္ကဲ့ ေဒၚေလး က်ေနာ္ အိပ္ေတာ့မယ္...
ထူးသာ အသာေလးကုန္းၿပီး စားပြဲ ေအာက္က ဘက္ထရီ ကလစ္ကို ျဖဳတ္လိုက္သည္၊ အခန္းတခုလံုး ေမွာင္က် သြားသည္၊ သို႕ေသာ္လညိး တခ်က္တခ်က္ လွ်တ္ျပက္လိုက္သည့္ အလင္းေရာင္က မွန္ျပတင္းေပါက္မွ တဆင့္ အခန္းထဲကို ဝင္လာသျဖင့္ သူ႕အေနႏွင့္ ကုတင္ေပၚ တက္ျခင္ ေထာင္ထဲ ဝင္ရသည္မွာ မခက္ေပ၊ ခက္သည္မွာ ေထာင္မတ္ ေနေသာ လီးႀကီးပင္၊ တခုေကာင္းသည္က ေဒၚေစာျမပြင့္ က ကုတင္ေပၚမွာ ေမြ႕ယာ ပါးပါးေလး ႏွင့္အိပ္သျဖင့္ ခါတိုင္း သင္ဖ်ဴး ဖ်ာ တခ်ပ္ထည္း ႏွင့္သာ အိပ္ေလ့ရွိ ေသာ ထူးသာ အဖို႕ တေစာင္းေလး ေမွာက္အိပ္လို႕ရေနေပသည္၊ သင္ဖ်ဴးဖ်ာ တခ်ပ္ထည္း သစ္သားၾကမ္း ခင္းေပၚ မွာ ခင္းအိပ္သည့္ အခ်ိန္ လီးေတာင္ရင္ ေမွာက္အိပ္လို႕ မရေပ၊ အရမ္းနာ ေလသည္၊ အခုေတာ့ ေမြ႕ယာ တြင္း သူ႕ လီးႀကီး ကို ခ်က္ေပၚလွန္ေထာင္ရင္း ဘိုက္ႏွင့္ ဖိ၍ အသာေလး မသိမသာ ဖင္ေလး ေကာ့ေကာ့ ေပးေတာ့ ကြင္းတိုက္ ေပးသလို ျဖစ္ေနရ၏၊ သို႕ေသာ္လည္း လရည္ေတြ ထြက္ၿပီး ေမြ႕ယာေပၚ သူပုဆိုးကေန စိမ့္ထြက္က် သြားမွာလည္း မလိုလား၊ ထူးသာ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိျဖစ္ေနရ၏၊
….ေမာင္ထူးသာ ေစာင္ယူအုန္းေလ ေရာ့ မခ်မ္းဘူးလား....
ေဒၚေစာျမပြင့္ က ေမးေမး ေျပာေျပာႏွင့္ အခုနက သူ႕ကိုယ္ေပၚ ေခါက္ရက္ ျခံဳထားေသာ အညာေစာင္ကို ျဖန္႕လွ်က္ သူကိုယ္တိုင္လည္း ျခံဳရင္း ထူးသာကိုယ္ေပၚကိုလည္း လွမ္းအုပ္ေပးလိုက္သည္၊ ထူးသာ လည္း နဂိုလ္ထဲက ေသြးပူ ေနရသည့္အျပင္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ထံမွ သနပ္ခါး ႏွင့္ မိန္းမ အနံ႕ က ေသြးကို ဆူလာေစခဲ့ သည္။
….ဝုန္း...ဒံုး..ဒလိန္း...ဒလိန္း....
...အမေလး ေတာ့....
ရုတ္တရက္ ဝင္းလက္သြားသည့္ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းႏွင့္ အတူ၊ ျပင္းထန္ေသာ မိုးႀကိဳးသံက အနီးကပ္ ပစ္လိုက္သလို က်ယ္ေလာင္လွေပရာ၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ၏ အလန္႕တၾကားေအာ္သံႏွင့္ သူ႕ အနားကပ္လာၿပီး သူ႕ေနာက္ေက်ာ မွ သိမ္းဖက္လိုက္သည္ကို ခံလိုက္ရသည္၊ တျပိဳင္နက္ထဲ မွာပင္ သူ႕ ေက်ာျပင္မွာ အိကနဲ ခံစားလိုက္ရေသာ အေတြ႕ အထိက ေဒၚေစာျမပြင့္ အကၤ် ီေအာက္မွာ ဘရာဇီယာ မဝတ္ထားမွန္း သိလိုက္ရသည္၊ ဒီ အထိေတာ့ ထူးသာ မထိန္းခ်ဴပ္ထားႏိူင္ေတာ့ သူ႕ကိုယ္ကို ေဒၚေစာျမပြင့္ ႏွင့္ မ်က္ႏွာ ခ်င္းဆိုင္ လွည့္လိုက္ၿပီး ေဒၚေစာျမပြင့္ ကိုယ္လံုး ကို သူ႕ ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲယူေပြ႕ ဖက္လိုက္သည္၊
...ေဒၚေလး က်ေနာ္ ရွိတယ္ေလ..မေၾကာက္ပါနဲ႕....
….ငါ ေၾကာက္တယ္..ထူးသာရယ္..ငါ့ကို ဖက္ထား ေပးစမ္းပါ..
ေဒၚေစာျမပြင့္ တကယ္ေၾကာက္တာလား ဘာလား ထူးသာ ဂရုမစိုက္ေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္ကို သူ႕ရင္ခြင္ထဲ အတင္းကို ဆြဲယူၿပီး ဖက္လိုက္ရာ ေဒၚေစာျမပြင့္၏ ႏိူ႕ႀကီးမ်ားမွာ သူ႕ ရင္ခြင္ကို အိကနဲ လာဖိမိသည့္ အျပင္ သူ႕ လီးႀကီးမွာလည္း ေဒၚေစာျမပြင့္ ေပါင္လံုးႀကီး မ်ား အတြင္း သားကို ပြတ္တိုက္ၿပီး ေပါင္ ႏွစ္လံုးၾကား ခြဆံု ကို တည့္တည့္ ဝင္သြားေတာ့၏၊
...ဟင့္...
ေဒၚေစာျမပြင့္ ဆီ မွ ရုတ္တရက္ လွန္႕ သြားသလို အသံေလး ထြက္ေပၚလာေသာ္လည္း ရုန္းမထြက္သြားပဲ ထူးသာ လည္ပင္း နားကို သူ႕ မ်က္ႏွာအပ္ ၍ ျငိမ္ေနေလသည္၊ ထူးသာ အဖို႕က ေတာ့ ႏွာထန္ေနၿပီ ျဖစ္ရာ အခုေန ေဒၚေစာျမပြင့္ ရုန္းမည္ ဆိုရင္လည္း မုဒိန္းက်င့္ေတာ့ မည့္ သေဘာမွာ ရွိေနသည္၊ အခု လို ျငိမ္ေန တယ္ ဆိုေတာ့ သေဘာေပါက္လိုက္ၿပီ၊ သူျပဳသမွ် ႏုေတာ့ မည္ ဆိုတဲ့ သေဘာ၊ ေမွာင္လိုက္တာက လည္း ပိန္း ေနတာ ဆိုေတာ့ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္လည္း ရွက္စရာ မ်က္ႏွာပူ စရာ မလိုေတာ့၊ ထူးသာလက္ ေတြက ေဒၚေစာျမပြင့္ ေက်ာျပင္ကို ပြတ္သတ္ေပးေနရင္းက ေအာက္ကို ေလွ်ာဆင္း သြားၿပီး ေျပေလ်ာ့ေန ေသာ ထမိန္ေအာက္ကို ဝင္သြား၏၊ ထူးသာ လက္ေတြက ေဒၚေစာျမပြင့္၏ ေခ်ာမြတ္ ေနေသာ ဖင္လံုးႀကီး ေတြကို ပြတ္သတ္ ဆုပ္ႏွယ္ေပးရင္းက ေပါင္အေရွ႕ ဘက္ကို ေရာက္လာၿပီး ေပါင္ခြဆံုကို လွမ္းစမ္းလိုက္ သည္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ၏ အေမႊးအုပ္အုပ္ကို သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ ေရွာက္ထိုးဖြေဆာ့ရင္း အရည္ေတြ စိုေန ေသာ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းကို စမ္းမိသြား၏၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ဆီမွ ဘာသံမွ ေတာ့ မထြက္ေသာ္လည္း ထူးသာ ၏ကိုယ္လံုးကို အတင္း ဖက္တြယ္လာၿပီး သူ႕ တကိုယ္လံုးတုန္ခါေနသည္ကို ထူးသာ သတိထား လိုက္မိသည္၊ ထူးသာ စိတ္ထဲ ၌ ဒီအပ်ိဳႀကီး တခါမွ အေတြ႕ အႀကံဳရွိ ပံုမရ လို႕လည္း ေတြးမိတယ္။ ထူးသာ ရဲ႕ လက္ေခ်ာင္း ေတြက ေဒၚေစာျမပြင့္ အဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားေတြကို ပြတ္သတ္ၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲ တိုးဝင္ မယ္လုပ္ေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္ ဆီက မပီမသ ျငီးသံေလး ထြက္လာၿပီး ထူးသာရဲ႕ လက္ေကာက္ဝတ္ကို အတင္း ဆုပ္ကိုင္ထားတယ္၊ ေရွ႕ဆက္တိုး မရေအာင္လည္း တြန္းထားတယ္၊ အပ်ိဳႀကီး ၾကည့္ရတာ သူ႕ အဖုတ္ကိုင္ တာကို ရွက္ပံုရတယ္၊ ထူးသာလက္ေတြက ေဒၚေစာျမပြင့္ ဘိုက္သား ျပင္ကို ေလွ်ာတိုက္ပြတ္ ေပးရင္း အင္းက်ီေအာက္ကေန ႏိူ႕ႀကီး ေတြကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္၊ အဲဒါကိုေတာ့ မျငင္းရွာဘူး၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ထူးသာကို ပိုတိုးၿပီး ဖက္လာတယ္၊ ထူးသာရဲ႕ လက္ဖဝါးေပၚမွာ ေဒၚေစာျမပြင့္ ႏိူ႕သီးေခါင္းေတြက မာတင္း ေထာင္ထ ေနတာ ကို ေတြ႕ရလို႕ ထူးသာက လက္မ လက္ညိဳးေလး နဲ႕ ညွပ္ၿပီး လိွမ့္လိုက္ေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္ ကိုယ္လံုးတုန္တက္ သြားတာကို ထူးသာ ေတြ႕ရတယ္၊ ထူးသာ လည္း အရမ္း ကိုတင္းေနၿပီ မို႕ အဓိက ဟာကို ပဲ လုပ္ေတာ့ဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္၊ သန္းအိႏြယ္တုန္းက လည္း သူ လက္လြတ္သြားခဲ့ ရတယ္ မဟုတ္လား၊ ထူးသာက သူ႕ပုဆိုးကို ကန္ထုတ္ရင္းနဲ႕ ေဒၚေစာျမပြင့္ ရဲ႕ ထမိန္ကို ပါေျခမနဲ႕ ညွပ္ၿပီး ဆြဲခ်လိုက္တယ္၊ အခုေတာ့ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ေပါင္လံုး အသားခ်င္း ပြတ္ေနၿပီေပါ့၊ ထူးသာက သူ႕ေပါင္ႏွစ္လံုးကို ေဒၚေစာျမပြင့္ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲ ထိုးထည့္ၿပီး၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ကို ဖက္ရက္ အေနအထားက လိွမ့္တက္လိုက္တယ္၊ အခုေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္က ပက္လက္ သူက အေပၚက ေမွာက္ရက္ ေဒၚေစာျမပြင့္ရဲ႕ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားမွာ၊ အခန္းထဲ မွာ ေမွာင္ပိန္းလို႕ ဘာမွ မျမင္ရေပမဲ့ သူ႕ အတြက္က ေတာ့ မလိုေတာ့ဘူးေလ၊ သူ႕ ရဲ႕ မာေတာင္ ေနတဲ့ လီးႀကီးကို လက္တဖက္နဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ရင္း အဲဒီလက္က လက္ေခ်ာင္း ႏွစ္ေခ်ာင္း ေလာက္နဲ႕ ေဒၚေစာျမပြင့္ရဲ႕ စိုစြတ္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ဝ စမ္းရွာရင္း ေတ့ေပးလိုက္ တယ္၊ သူ႕ လီးထိပ္ က ေဒၚေစာျမပြင့္ရဲ႕ အဖုတ္ဝကို ေတ့မိတာနဲ႕ ေျဖးေျဖးခ်င္း ဖိသြင္းလိုက္တယ္၊ အပ်ိဳႀကီး က အရည္ေတြ တအားရြဲေနလို႕လား မသိ ဒစ္ျမဳပ္တဲ့ အထိကေတာ့ ဝင္သြားတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ေစာက္ေခါင္းထဲ မွာ က ေတာ္ေတာ္ေလး က်ပ္ေနတယ္၊ ထူးသာရဲ႕ လီးႀကီးကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဆုပ္ထားသလို ျဖစ္ေန ေတာ့ ထူးသာလည္း သူ႕လီးျပဲ သြားမွာ စိုးလို႕ အရမ္း ေဆာင့္မခ်ရဲဘူး၊ ေတာ္ၾကာ ျမင့္ၾကာျဖဴ တုန္းက လို သူ႕လီးႀကီး ေနာက္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ထိ စပ္ျဖင္းျဖင္း ျဖစ္ေနမွာ လည္း စိုးသည္၊ ေနာက္တခုက ဒီအဆင့္ေရာက္ေန မွေတာ့ ရ သေလာက္ အရသာ ခံရမယ္ မဟုတ္လား၊ ေယာက္က်ား တေယာက္ တသက္မွာ အပ်ိဳစင္ ကို ပါကင္ဖြင့္ခြင့္ ဘယ္ႏွစ္ခါ ရ နိူင္မလဲ ၊ ျမင့္ၾကာျဖဴ တုန္းကေတာ့ အပ်ိဳစစ္တာ ေသျခာသည္၊ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုးလဲ ငယ္ေသးတာကိုး၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ၾကေတာ့ ငယ္ငယ္တုန္းက အေတြ႕အႀကံဳရွိရင္ ရွိဘူးမွာေပါ့လို႕ ထူးသာ ေတြးမိခဲ့ဘူးေသာ္လည္း အခုလို က်ပ္ေနပံု မ်ိဳးက အပ်ိဳ ျဖစ္ဖို႕ မ်ားသည္ လို႕ ထူးသာ စိတ္ထဲ မွာထင္ေနသည္၊ ထူးသာ သူ႕လီးခံႏိူင္သေလာက္ ေခ်ာ့သြင္းၿပီး ျပန္ထုတ္ ျပန္သြင္း ေျဖးေျဖးခ်င္း စလုပ္လာခဲ့ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ခရီးေရာက္ေနၿပီ၊ ေဒၚေစာျမပြင့္လည္း ထူးသာကို တိုးဖက္လာၿပီး သူ အသက္ျပင္းျပင္း ရႈမႈတ္ထုတ္လိုက္တဲ့ ေလပူေတြက ထူးသာရဲ႕ လည္ပင္းေပၚမွာ ေႏြးေနသည္၊ ထူးသာ လည္း နည္းနည္း အရွိန္ရလာေတာ့ စိတ္က မထိန္းႏိူင္ေတာ့ အရသာကို ဒင္ျပည့္ က်ပ္ျပည့္ ခံစားခ်င္လာသည္၊ အဲဒါနဲ႕ ဒီတခါေတာ့ အရွိန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ ဖိကာ ဖတ္ကနဲ႕ ပစ္ေဆာင့္ထည့္လိုက္သည္။
...အိ..အု....
..အား...
အိအု ဆိုတာက ေဒၚေစာျမပြင့္ ပါးစပ္က အသံထြက္ျငီးရမွာ ရွက္လို႕ ထူးသာ လည္ပင္းမွာကပ္ဖိ ၿပီး ျငီးေနရာက ေယာင္ၿပီး၊ ထူးသာ ပုခုံုးကို ကိုက္လိုက္တာ၊ အား ဆိုတာက ထူးသာ ခမ်ာ လီး ကလည္း ပူကနဲ ျဖစ္ သြား ပုခံုးမွာလည္း အကိုက္ခံရလို႕ စစ္ကနဲ ျဖစ္ၿပီး ေအာ္လိုက္မိတာ၊ ၿပီးသြားေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ျငိမ္က် သြားသည္၊ ထူးသာက သူလီး ႀကီး ပူကနဲ ျဖစ္သြားတာကို နည္းနည္း ေလး သက္သာသြား ေအာင္ စိမ္ထားရင္း ေစာင့္ေနတာ၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ကေတာ့ သူ႕ ေစာက္ေခါင္းထဲ မွာ ျပည့္သိပ္တင္းက်ပ္ေနတဲ့ လီးႀကီးေၾကာင့္ ေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္ စပ္တတ္တတ္ အရသာ ကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ေလ်ာ့သြားေအာင္ ေစာင့္ေနတာ၊ ခနေလး ပါပဲ၊ ႏွစ္ေယာက္စလံုး တေယာက္ကို တေယာက္ ထိုးဖက္လာလိုက္ၾကမိတယ္၊ ထူးသာလည္း အေျခအေနေကာင္းပီ ဆိုတာ သိတာနဲ႕ ေျဖးေျဖး ခ်င္း အဝင္အထြက္ စလုပ္ေပးေတာ့တယ္၊ ပထမေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္ တင္ပါးႏွစ္ခုေအာက္ သူ႕ လက္ဖဝါး တဖက္တခ်က္ ထိုးထည့္ၿပီး ဆြဲ မမ ေဆာင့္သည္၊ သိပ္မၾကာ ေဒၚေစာျမပြင့္ ရဲ႕ တင္းၾကပ္တဲ့ အဖက္အတြယ္ေတြ နည္းနည္း ေလွ်ာ့သြားသည္၊ ၾကည့္ရတာ တခ်ီၿပီးသြားၿပီ ထင္တယ္ လို႕ ထူးသာက ေတြးရင္း ဒူးေထာက္ ထိုင္လိုက္ၿပီး မွ ေဒၚေစာျမပြင့္ ေပါင္ႀကီး ႏွစ္လံုးကို လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႕ မ၊ သူ႕ ပုခံုးေပၚတင္ၿပီး အားရ ပါးရ ေဆာင့္ေနမိပါေတာ့တယ္၊
..ဖုတ္..ဖတ္...ဖုတ္..ဖတ္..
..အင့္...အင္...ဟင့္...ဟင္း....အိ...အား...
ဒီတခါေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္လည္း အသံ မထိန္းေတာ့ပဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ကို ေအာ္ဟစ္ေနပါေတာ့တယ္၊ ထူးသာလည္း အရမ္းကို အရွိန္တက္လာလို႕ အခ်က္၂၀ေလာက္ ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ၿပီး တာနဲ႕ သုပ္ေရေတြ တဖုတ္ဖုတ္ နဲ႕ ေဒၚေစာျမပြင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲ ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ရပါေတာ့တယ္။
အခုေတာ့ မိုးေတြထစ္ခ်ံဳး လွ်တ္စီးေတြ လက္ေနေပမဲ့ ေဒၚေစာျမပြင့္ တေယာက္ မေၾကာက္ရွာေတာ့ ထူးသာ ရင္ဘတ္ေပၚမွာ ေခါင္းေလး အုန္းၿပီး ထူးသာေၾကာျပင္ႀကီးကို သိုင္းဖက္ အိပ္ေမာက်ေနေတာ့သည္၊ သူႏူတ္ ခမ္းေပၚမွာေတာ့ အျပံဳးေလးတပြင့္၊ ထူးသာ တေယာက္လည္း ယံုေထာင္ေၾကာင္မိ ဆိုသလို၊ သန္းအိႏြယ္ ခ်ိန္ၿပီး ေဒၚေစာျမပြင့္ကို ရခဲ့လိုက္ ေပမဲ့၊ ေၾကာင္ႀကီးက အားရပါးရႀကီး မို႕ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အလြန္သေဘာ က်ေနခဲ့ရသည္၊ သူ႕ရင္ခြင္ထဲက ေဒၚေစာျမပြင့္၏ ကိုယ္လံုးထြားထြား ႀကီးကို အားရ ပါးရ ဖက္ထားရင္း မနက္ျဖန္ ေတာင္ ေက်ာင္းမသြားပဲ အိမ္မွာ တေနကုန္ လိုး ၾကရရင္ ေကာင္းမွာပဲ လို႕ ေတြးေနမိသည္။
ထူးသာ တေရးႏိူးလာေတာ့ အာရံုဦး၊ ၾကက္တြန္သံ ေတာ့ၾကားေနရၿပီ၊ အျပင္မွာေတာ့ ေမွာင္ေသးသည္၊ ဆီးအရမ္းသြားခ်င္ ေနလို႕ သူ႕ကို ဖက္ထားေသာ ေဒၚေစာျမပြင့္ လက္ကေလးကို အသာမ ကာကုတင္ေပၚ က ဆင္းလိုက္သည္၊
...အင္..ေမာင္ထူးသာ..ဘယ္သြားမလို႕လဲ...
...ဆီးသြားခ်င္လို႕ ေဒၚေလး....
...ေအး ..ငါလည္းသြားခ်င္တယ္..
ေဒၚေစာျမပြင့္လည္း ထူးလဲထလာၿပီး ေျပေလွ်ာ့ေနေသာ ထမိန္ကို ေကာက္ဝတ္လိုက္ကာ ထူးသာ၏လက္ကို ဆြဲ၍ ေလွ်ာက္လာခဲ့ေလသည္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ အိမ္သာထဲ ဝင္သြားေတာ့၊ ထူးသာလည္း ေစာင့္မေနေတာ့ ေနာက္ေဘးတံခါး အသာဖြင့္ကာ တံစက္ျမိတ္ေအာက္ထြက္ၿပီး တဖြဲဖြဲ ရြာေနေသးေသာ မိုးေတြထဲ သူ႕ ေသးကိုေရာေပါက္ခ်လိုက္သည္၊ ေနာက္ေတာ့ တံစက္ျမိတ္မွာခ်ိတ္ဆြဲ ၿပီး၊ အေနာက္က စဥ့္အိုးႀကီးထဲ သြယ္ထားေသာ ဝါးဘိုးဝါး တျခမ္းခြဲ ေရတံေလွ်ာက္ မွ ေရ ေတြကို အနားရွိ ပလတ္စတစ္ခြက္ႏွင့္ခံယူ လိုက္ၿပီး ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ သူ႕ေကာင္ႀကီးကို ေဆးေၾကာလိုက္သည္၊ ဒီအခ်ိန္ က သူတို႕ အိပ္ယာထေလ့ရွိ သည့္ အခ်ိန္မဟုတ္ေသးေတာ့ အိပ္ယာထဲ ျပန္ဝင္ရအုန္းမည္၊ အိပ္ယာ ဆိုမွ သူခါတိုင္းအိပ္ေနက် အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ ညက ျခင္ေထာင္ေတာင္ မေထာင္မိ၊ အခု လည္း ေဒၚေစာျမပြင့္ ကုတင္ေပၚသြားအိပ္ရအုန္းမွာ ပါလားဟူ ေသာအသိက၊ ေစာေစာက မိုးေရ ေအးေအး နဲ႕ ေဆးခဲ့လို႕ေအးေနသည့္ သူ႕ဖြားဘက္ေတာ္ကို ေသြး ေႏြးလာ ေစသည္၊ မိုး ကလည္း ခုထိ တဖြဲဖြဲ၊ ရာသီဥတုက ေတာ့ ကစားသမားေတြ အႀကိဳက္ ေပါ့၊ ဟု ေျပာေလ့ရွိေသာ ေရဒီယို မွ ေဘာလံုးပြဲ ေၾကျငာသူ ေျပာတာကို သြားသတိရမိ ၿပီး တေယာက္ထဲ ျပံဳးလိုက္မိ၏၊
သူ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္ တေယာက္ ေစာင္ေခါင္းၿမီးၿခံဳအိပ္ေနတာကို အာရံုဦး အလင္းေရာင္ျပျပ ေလးမွာ ေတြ႕ရ၏၊ ထူးသာက ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး ေဒၚေစာျမပြင့္ျခံဳ ထားေသာ ေစာင္ထဲ တိုးေခြ႕ ဝင္လိုက္ရာ၊
...ဟဲ ေကာင္ေလး..ဒါက ဘာလာလုပ္တာလဲ၊ ကိုယ့္အိပ္ယာကိုယ္သြားမအိပ္ဘူးလား..ခစ္ခစ္..
ေဒၚေစာျမပြင့္ရဲ႕ ရီက်ဲက်ဲ ႏွင့္ ေျပာလိုက္သည့္ အသံအေနအထားရ၊ သူလည္း ကစားပြဲ အတြက္ ရယ္ဒီ ျဖစ္ေနၿပီ ဆိုတာ သိလိုက္ရေတာ့ ထူးသာက ခပ္သြက္သြက္ပဲ အေနာက္က လွမ္းဖက္ၿပီး ေဒၚေစာျမပြင့္ ရဲ႕ ႏိူ႕ႀကီးေတြကို လွမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္ပါတယ္၊
...ဟင့္အင္း...ဒီမွာက ပိုေႏြး တယ္ေလ..ဒီေလာက္မိုးေကာင္းေနတာ၊ ေဒၚေလး ေၾကာက္ေနမွာစိုးလို႕ေလ..
တခ်ိန္ထဲ မွာပဲ ေထာင္မတ္လာၿပီ ျဖစ္တဲ့ ထူးသာရဲ႕ ေျမြႀကီးက ေဒၚေစာျမပြင့္ ဖင္လံုးႀကီး ႏွစ္လံုးၾကား အေျမွာင္း လိုက္ကပ္ၿပီး တိုးဝင္ေနပါတယ္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္က ေကြးေကြးေလး အိပ္ေနတာဆိုေတာ့ ထူးသာက အေနာက္ဘက္ကေန ပုဇြန္ထုတ္ေကြးေလး ဝင္ကပ္ပြတ္ေနတာေပါ့၊
..အမေလး ..ေတာ္ပါ..က်ားေၾကာက္လို႕ ရွင္ႀကီး ကိုးမိပါတယ္...
အဲ လို ေျပာရင္း ဆိုရင္း တြန္းရင္းထိုးရင္းနဲ႕ လက္သြက္လွတဲ့ထူးသာေၾကာင့္ ေဒၚေစာျမပြင့္ရဲ႕ ထမိန္က ခါးေပၚလိပ္တင္ရင္ ျဖစ္ၿပီး ထူးသာပုဆိုးကလည္း ကုတင္ေအာက္ပံုက်ေနပါၿပီ၊ ထူးသာရဲ႕ ေႏြးေထြး ေတာင့္တင္း ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ ဖြားဘက္ေတာ္ကေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္ရဲ႕ ဖင္ႀကီးႏွစ္လံုးၾကား၊ ေပါင္ခြဆံုကေန တိုးဝင္ၿပီး ေဒၚေစာျမပြင့္ ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ ႏူတ္ခမ္းေပၚ မွာ လႊတိုက္သလို ပြတ္ေနပါၿပီ၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ အဖုတ္ထဲက စိမ့္က်လာတဲ့ အရည္ စိုစိုစြတ္စြတ္ ကို သူ႕ ေကာင္ႀကီး မွာ လာစိုေတာ့ အခ်ိန္က် ၿပီ ဆိုတာ ထူးသာလည္း သိလိုက္ပါတယ္၊ သူ႕ကိုယ္ကို အသာေလး ႏွိမ့္ခ်ၿပီး ေထာင္တက္ လာတဲ့ သူ႕ ညီေတာ္ေမာင္ေခါင္းကို ေဒၚေစာျမပြင့္ရဲ႕ ႏူတ္ခမ္းလႊာ ႏွစ္ခုၾကားမွာေတ့ လိုက္ၿပီး ဖင္ကို ေကာ့ ကာ ေျဖးေျဖး ခ်င္း ထိုးသြင္းလိုက္ပါတယ္၊ သူ႕ ဒူးႏွစ္လံုးကိုလည္း ေဒၚေစာျမပြင့္ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားကို အတင္း ထိုးသြင္း လိုက္သည္၊ၿပီးမွ သူ႕ လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို ေဒၚေစာျမပြင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲ၊ သူ႕ ဆီးခံုနဲ႕ ေဒၚေစာျမပြင့္ ဖင္ႀကီးေတြ ကို ဖိကပ္သြားသည္အထိ၊ ေကာ့သြင္းလိုက္သည္။
...အား..ရွီး......
ေဒၚေစာျမပြင့္ ကိုယ္လံုးႀကီးတုန္သြားသည္၊ အခု မွပဲ လီးႀကီးရဲ႕ အရသာကို ျပည့္ျပည့္ဝဝ ခံစားရလို႕ထင္တယ္၊ ညတုန္းကေတာ့ ပထမဆံုးအႀကိမ္ မို႕ ရွက္ေနသလား ၊ေသြးပူေနသလား မသိ၊ ၿပီးတာေတာ့ ခံစားလိုက္ရတယ္၊ သို႕ေပမဲ့ ပူပူေႏြးေႏြး လီးေခ်ာင္းႀကီး ေစာက္ေခါင္းနံရံေတြကို အခုလို တရစ္ခ်င္း ထိုးဝင္လာတာကို ေသေသျခာျခာ မခံစားလိုက္ရ၊ အခုေတာ့ ထူးသာ စိမ္ေျပ နေျပ ဆြဲ ေနေျခ ၿပီ၊ သူ႕လက္ေတြကလည္း ေဒၚေစာျမပြင့္ ႏိူ႕ႀကီးေတြကို အားရ ပါးရ ဆုပ္ႏွယ္ရင္း လီးႀကီးကို ေျဖးေျဖးခ်င္းသာ ဇိမ္ခံလွ်က္ အသြင္းအထုတ္လုပ္ေပးေနသည္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ မေနႏိူင္ေတာ့ သူ႕ဖင္ႀကီးကို ျပန္ျပန္ေကာ့ေပးရင္း ထူးသာကို သြက္သြက္ကေလး လုပ္ေစခ်င္ေၾကာင္း အခ်က္ျပေနသလို ရွိေလသည္၊ ထူးသာလည္း အခုေတာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေလး ေဆာင့္ခ်င္လာၿပီမို႕ သူ႕လီးႀကီးကို ေဒၚေစာျမပြင့္ အဖုတ္ထဲ အဆံုးထိ ဖိကပ္သြင္း ထားလိုက္ရင္း ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္သည္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ခါးကိုလည္း ဆုပ္ကိုင္ ၿပီး ဆြဲမ လိုက္တာမို႕၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ခမ်ာ ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ရက္ကေလး ျဖစ္သြားသည္၊ အဲဒီအခါမွာေတာ့ ထူးသာ ေဒၚေစာျမပြင့္ ေပါင္းရင္းကို ကိုင္ဆြဲကာ ေကာင္းေကာင္းေဆာင့္ေလေတာ့သည္၊ ညက လုပ္ထားတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ ထူးသာ မွာ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ မၿပီး၊ ဆက္တိုက္ေဆာင့္လိုက္၊ တခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္လိုက္ျဖင့္ အရွိန္အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းကာ ေဆာ့ကစားေနသည္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ကေတာ့ တခါမွ မခံစားရဘူးတဲ့ အရ သာေတြေၾကာင့္ တအင္းအင္း တအားအား နဲ႕ ခံလို႕ေကာင္းေနသည္၊ အရသာ အထြတ္အထိတ္ကိုလည္း ၂ခါေလာက္ေရာက္သြားသည္၊ ေနာက္ဆံုး ထူးသာ ၿပီးသြားေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္ တေယာက္ သူ႕ေစာက္ေခါင္းထဲကို ခပ္ေႏြးေႏြး အရည္ေတြ ထုတ္ထုတ္ ပန္းဝင္လာတာကို ခံစား သိလိုက္ရေလသည္၊ အား...ေကာင္းလိုက္တာ၊ ဒီေလာက္ေကာင္းမွန္း သိရင္ ေစာေစာစီးစီးက ေယာက္က်ားယူလိုက္ပါတယ္၊ လို႕ေတာင္ ေတြးမိေလေတာ့သည္။
အဲဒီေန႕ မနက္က ေဒၚေစာျမပြင့္ ေက်ာင္းမသြားျဖစ္ေတာ့၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ေနမေကာင္း ဟု ထူးသာကိုယ္တိုင္စက္ဘီး ျဖင့္ ေဒၚေစာျမပြင့္ ေက်ာင္းသို႕ သြားကာ ဆရာမ ေတြကို ေျပာေပးခဲ့ရသည္၊
ေနာက္ေတာ့ ေစ်းက မုန္တီေတြ စားစရာေတြ တခါထဲ ဝင္ဝယ္လာခဲ့ရသည္၊ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္ အိပ္ယာထဲ မွာေကြးတုန္း၊ ကိုယ္ေတြလက္ေတြလည္း နာ၊ အဖုတ္လည္း က်ိန္းေန ၿပီ ဟု ဆိုသည္၊ တေရးႏိူးၿပီးမွ ထူးသာ ႏွစ္ခါတြယ္လိုက္လို႕ျဖစ္သည္၊
ထူးသာက လည္း အခု မွ ၂၀ ျပည့္ခါနီး အရြယ္၊ ေသြးဆူတုန္း၊ ဟိုမုန္းၾကြတုန္းအရြယ္၊ အရင္က လည္း စားဘူးခဲ့သူမို႕ ငတ္ျပတ္ေန ေတာ့ ႏြားသိုး ႀကိဳးျပန္ ၾကမ္းလိုက္တာလည္း ပါသည္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ကလည္း အခုမွ အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ရံုေလး၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာ ကာမဆႏၵ ခံစားမႈ အထြတ္အထိတ္ ေရာက္တာ အသက္ ၃၅ ႏွစ္ ေလာက္ဟု သုေတသန စာအုပ္ေတြ မွာေရးၾကသည္၊ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ တအိမ္ထဲ အတူ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဆိုေတာ့၊ လင္မယား ဟန္းနီးမြန္းထြက္တာထက္ ဆိုးသည္ ေခၚရမည္၊ ေက်ာင္းသြားရမည့္ ရက္ေတြ မွာ မခြဲခ်င္ပဲ ခြဲၾကရၿပီး၊ စေန၊တနဂၤေႏြ လိုေန႕ေတြမွာ ဘယ္မွ မထြက္ၾက ေတာ့၊ အိမ္ထဲ မွာေအာင္းၿပီး ခ်စ္ဗ်ဴဟာခင္း ၾကသည္၊ လနဲ႕ခ်ီၾကာလာေတာ့ နည္းနည္း ရိုးလာသျဖင့္၊ ထူးသာ က ဗီဒီယိုေတြ စာအုပ္ေတြ ထဲ မွာပါသည့္၊ ပံုေတြ နည္းလမ္း ေတြ စမ္းၾကည့္သည္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ကလည္း အလိုလိုက္သည္၊ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ မလုပ္ဖူးတာ မရွိေတာ့ ဟု ပင္ ေျပာလို႕ ရေပမည္။
အဲဒါေၾကာင့္ ထူးသာ ဘြဲ႕ရ သည္အထိ ရီးစားေတာင္ မရွိခဲ့၊ ထူးသာ ဘြဲ႕ရၿပီး ကိုယ့္ျမိဳ႕ကိုယ္ျပန္၊ ရိုးရိုးဘြဲ႕ နဲ႕ ဆိုေတာ့ အလုပ္အကိုင္ကလည္း ရွာလို႕ မလြယ္၊ ေနာက္ေတာ့ ေက်ာင္းဆရာ ေတြ အမ်ားႀကီးေခၚတာနဲ႕ ႀကံဳၿပီး သူ႕ ေမြးစား အေဖအေမတို႕ ျမိဳ႕မွာပင္ အလုပ္ျပန္ရခဲ့ေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ ေက်ာင္းက လုပ္ေဖၚကိုင္ ဘက္၊ ေက်ာင္းဆရာမ ေစာေစာဦး ႏွင့္ ခ်စ္ကၽြမ္းဝင္ကာ အိမ္ေထာင္ျပဳလိုက္ ေလေတာ့သည္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ထူးသာ အသက္က ၂၅ ႏွစ္သာရွိေသးသည္။
….ကဲ ဆရာ ေရ၊ ျပန္သြားအိပ္လိုက္အုန္းမယ္ ၊မိုးလင္းဖို႕ အေတာ္လိုေသးတယ္..
စံလွေအာင္ ရဲ႕ အသံၾကားလိုက္မွ ထူးသာ တေယာက္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို သတိျပန္ရလာသည္၊
..ေအးေအး ..ငါလည္း ျပန္ႏွပ္လိုက္ အုန္းမယ္ကြာ....
အင္း အဲဒီအခ်ိန္က ငါလည္း စံလွေအာင္လိုပဲ အခ်ိန္ရသ၍ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ စဥ္းစားေနတာပဲေလ၊ အခ်ိန္ေတြ ဘယ္လိုကုန္သြားမွန္းေတာင္ မသိလိုက္ရဘူး၊ အခုေတာ့ ေဒၚေလးလည္း အသက္ႀကီးမွ အိမ္ေထာင္ျပဳ လိုက္ၿပီး ခေလး တေယာက္ရ ၿပီး ခေလးေတာင္ ေကာလိပ္ေရာက္ေနၿပီ လို႕ ၾကားတယ္၊
===== THE END =====